De bevlogen missie van Megan

Megan straalt als ze mij over de demonstratie vertelt. Een brede glimlach vult mijn beeldscherm. Enkele weken voor deze videobel afspraak zag ik, als begeleider van een Jados studentenhuis, een bericht over Megan’s demonstratie voorbij komen op Jadesk (het intranet van Jados, red.). Het intrigeerde me meteen. Een roofvogel demonstratie organiseren in een woonwijk is niet gebruikelijk. Helemaal niet in corona tijd. Wie is deze Megan Stam en wat drijft haar om een roofvogel demonstratie te organiseren? Ik gooide een balletje op bij de begeleiding van de Jados woonlocatie in Assen, waar Megan nu anderhalf jaar woont. Megan was meteen enthousiast en staat me graag te woord.

Liefde voor dieren
De liefde voor dieren was er altijd, vertelt ze. ‘’Al vanaf het moment dat ik kon kruipen. Ik ging dan kruipend op zoek naar de katten, om met ze te knuffelen. Deze liefde is altijd gebleven.’’
Toen Megan op een gegeven moment stage moest lopen, was de keuze gauw gemaakt. Een kinderboerderij, een dierenpension. En natuurlijk de dierenambulance.

Ik vraag aan Megan wat dieren zo bijzonder maakt. Hier hoeft ze niet lang over na te denken. ‘’Ze oordelen niet. Ze hebben geen kritiek en zijn goudeerlijk. Eigenlijk zijn ze net als
kinderen. En ze voelen emoties aan. Ik voel me daarom erg verbonden met ze. En het mooie aan dieren: als ze jou ook leuk vinden dan is het feest.’’

Megan en ik kennen allebei meerdere mensen met de diagnose autisme die van dieren houden. Denkt ze dat er een link is? Het is even stil. ‘’Ik denk het wel,’’ zegt ze dan. ‘’Voor mij
zijn dieren makkelijker te lezen dan mensen. Hun lichaamstaal is heel eenvoudig. Dit is voor mensen met autisme vaak prettig. En als je kijkt naar roofvogels dan kan het meespelen dat zij
er niet van houden als je ze in de ogen aankijkt. Veel mensen met de diagnose autisme doen dat van nature ook niet zo snel.’’

‘’Roofvogels zijn majestueus en geen vanzelfsprekende dieren. Daar hou ik van’’
Het valt me op dat Megan’s ogen beginnen te glinsteren als ze over roofvogels begint. Dit herkent ze zelf ook: ‘’In contact met roofvogels voel ik me zelfverzekerder. Het contact met
deze dieren draait allemaal om respect. Roofvogels zijn majestueus, hebben veel schoonheid. En de karakters zijn interessant. Het zijn geen vanzelfsprekende dieren. Daar hou ik van. Dat
het net wat anders is dan anders.’’

De liefde voor roofvogels begon vijf jaar geleden op Megan’s vakantie in Noord-Holland. Samen met haar ouders bezocht ze een roofvogel demonstratie van de Valkenhof. Nadien
mocht ze een halfuur met de vogels vliegen. Er ontstond meteen een band. Niet alleen met de roofvogels, maar ook met de mensen van de Valkenhof. Megan hield contact met ze. Op
school hield ze er een presentatie over en uiteindelijk werd ze er zelf vrijwilliger.

Roofvogel demonstratie
Afgelopen jaar bedacht Megan dat ze graag een roofvogel demonstratie wilde organiseren. Een aantal flatgenoten werden meteen enthousiast en ze vormden met elkaar een team. Ze
gingen de samenwerking aan met de Valkenhof. De organisatie ging niet bepaald van een leien dakje. Megan: ‘’Door corona werd de organisatie een stuk ingewikkelder. We moesten
een vergunning aanvragen en werden voor ons gevoel continu tegengewerkt. Het heeft maanden geduurd voor we alles voor elkaar hadden.’’ Toch hebben Megan en haar collega’s
ook veel geluk gehad. Een paar dagen na de demonstratie werden de corona maatregelen aangescherpt.

Megan kijkt met een goed gevoel terug op de demonstratie. Er waren een paar honderd bezoekers en de corona maatregelen konden goed worden nageleefd. Als er iets is dat
Megan heeft geleerd van het organiseren van deze demonstratie dan is het wel om door te zetten, niet op te geven. Ook niet als het organisatorisch even tegen zit.

Toekomstmuziek
Megan heeft grote plannen voor later. Het liefst start ze haar eigen roofvogelbedrijf en ‘vliegt ze in’ bij speciale gelegenheden. Megan: ‘’Het lijkt me mooi om bijvoorbeeld trouwringen aan
te laten vliegen bij bruiloften. Of de sleutel bij een verhuizing van een bedrijf. Daarnaast lijkt het me mooi om op campings te staan om informatieve en interactieve demo’s te geven. Ik
zou de kinderen dan ook echt bij de demonstratie willen betrekken.’’ Voorlopig is deze droom nog toekomstmuziek. Megan zal hiervoor een opleiding moeten volgen waarvoor ze eerst nog
even zal moeten sparen.

En de plannen op korte termijn? Die zijn er ook, vertelt Megan. Nog een roofvogel demonstratie in de buurt organiseren. ‘’Maar,’’ zegt ze er achteraan: ‘’Wel pas als corona wat
meer verdwenen is.’’

Die volgende demonstratie gaat er wel komen, denk ik bij mezelf, terwijl ik al zwaaiend naar mijn laptopscherm afscheid neem van Megan. Want eenmaal een doel voor ogen? Dan gaat
deze jonge valkenier er voor.

Foto: Megan met een witgezicht dwergooruil. De foto is gemaakt door Anco Stam.