MENU SLUIT

NVA diagnostiek

In dat verhaal zit namelijk alles wat je wel én niet meegemaakt hebt, wel én niet gedacht hebt en wel én niet geleerd hebt. Waarom we de dingen doen die we doen is vaak terug te leiden tot dit eigen verhaal. Hoe bewuster we ons zijn van het verband tussen ons gedrag en ons verhaal, hoe minder we onszelf stom voelen over ons eigen gedrag. En stiekem voelen we ons als mensen best wel vaak stom over ons eigen gedrag. Zeker als er ook sprake is van autisme. En eigenlijk is dat nooit echt terecht.

Onze
begeleiding

Daarom zijn we in de begeleiding graag bezig met het nauwkeuriger kijken naar het eigen verhaal. Wij gaan als begeleiding in het dagelijks leven op zoek naar aanknopingspunten voor dit onderwerp. In de taken die dan in het hier en nu uitgevoerd worden, zoeken we dan de verbanden met herinneringen en emoties uit het verleden. Vaak zitten er in die verbanden kleine misverstanden verstopt. Dan lijkt iets luiheid, want je bent altijd al lui geweest. Of iets lijkt een gebrek aan motivatie, want je hebt je nog nooit goed op kunnen laden voor deadlines. Maar vaak zit er een veel meer logische reden onder dit gedrag.

Lui
zijn

In het dagelijkse taalgebruik is inactiviteit en rust nemen vrij sterk verbonden geraakt met ‘lui zijn’ of ‘ongemotiveerd zijn’. Naast dat er altijd een reden is om iets wél te doen, is er ook altijd een reden om iets niet te doen. We kunnen immers niet alles tegelijk doen of uitdenken. En vooral met dat laatste, het uitdenken, houden we niet zoveel rekening.

Wat daardoor heel goed kan, is dat je niet lui bent, maar nog met veel te veel dingen bezig bent in het denken. Dan is het heel logisch dat je nog geen plek voelt voor de volgende verwachtingen of taken.

Vragen die we
regelmatig stellen

  • Wat is de functie van dit gedrag voor jou? Oftewel: wat lost het op?
  • Heb je deze situatie eerder meegemaakt?
  • Waar doet deze situatie of dit gevoel je aan denken?
  • Heb je de tijd en gelegenheid gehad om dit echt te leren toen je jong was?

Foute
vrienden

Niemand is bewust op zoek naar ‘foute vrienden’. Vaak trekken we achteraf de conclusie dat het meer kwaad dan goed lijkt te hebben gedaan, maar dat is vaak helemaal niet de situatie zoals deze was. Wij treffen veel jongvolwassenen die vinden dat ze met de verkeerde mensen omgingen.

Dat klopt dan op het vlak waar het verkeerd ging, maar er was ook een goede reden om juist deze mensen op te zoeken. Vaak draait het hierbij om verbinding en veiligheid vinden; eindelijk een keer jezelf kunnen zijn. Het is immers veel fijner om het gevoel te hebben dat je het samen niet gaat redden in de wereld dan dat je dat alleen voelt.

Bij Jados proberen we cliënten weer meer op zichzelf te laten vertrouwen, omdat dit veelal een beetje verloren gegaan is door vervelende ervaringen. Het gaat dan om je eigen inschatting durven te delen, durven te toetsten en eventueel durven uit te voeren. En daarna te kijken welke informatie en ontwikkeling er nog bij de cliënt mist, zodat er vanaf daar weer verder ondersteund kan worden.

We praten over wezenlijke dingen voor het levensverhaal van de cliënt.

Te weinig
mijn best doen

Als er dingen verkeerd of anders lopen, zijn we als mensen vaak sterk bereid om naar ons eigen gedrag te kijken. Had ik het toch niet even zo moeten doen? Had ik toch niet even harder mijn best moeten doen? Dit is op zich niet verkeerd, maar is niet het hele verhaal.

We kijken namelijk vaak alleen naar de negatieve redenen om iets niet te doen, terwijl ‘nee’-zeggen of iets uitstellen vaak juist een logische goede reden heeft. Soms komt ‘te weinig inzet’ door het nog niet weten of de gekozen route wel de juiste is. Dan wil je ook stiekem nog terug kunnen.

Is dit wat je zoekt?
Of wil je meer weten?

Is wat je net gelezen hebt precies wat jij zoekt in begeleiding?
Of wil je meer weten over zorg krijgen vanuit Jados?

Kijk dan verder op:

 


Past Jados bij jou? Aanmelden