Samen anders zijn – De weg van (Jados) student naar begeleider

Eigenlijk was het helemaal niet Margot’s bedoeling om tijdens haar studie ‘sociaal pedagogische hulpverlening’ bij Jados te komen wonen, maar een plotselinge (autistische) burn-out gooide roet in het eten. Het ging thuis niet meer. Haar toenmalige stagebegeleidster ging bij Jados werken en nodigde Margot uit om eens te komen eten. Het etentje was volgens de Brabantse ‘keigezellig’ en toen er een plek vrijkwam in het studentenhuis wist ze dat dit de plek was waar ze moest zijn.

Glimlachend vertelt ze: ‘’Die eerste periode bij Jados was wat onwennig. Ik wist niet altijd hoe ik me moest gedragen. Bijvoorbeeld als ik iets lekkers pakte: moest ik dan iedereen vragen? Ook wist ik niet of ik mijn kamer wel uit kon.’’ Toch was het juist ook het sociale contact dat Margot erg waardeerde aan Jados. De kook momenten, de bewonersoverleggen – ze leerde er veel van. Haar tijd in Breda bracht haar veel meer dan alleen de weg terug naar herstel: ze voelde zich veilig en zette grote stappen in haar persoonlijke ontwikkeling.

‘’Ik ging naar de huisarts voor Ritalin maar stapte de deur uit met een diagnose’’

Als kind voelde Margot zich anders dan andere kinderen. Ze onderging veel onderzoeken, maar een diagnose bleef uit. Ritalin hielp. Toen Margot jaren later in haar studietijd onrust ervaarde, hoopte ze via de huisarts opnieuw Ritalin te kunnen krijgen. Ze werd doorverwezen naar de GGZ en kwam er uiteindelijk uit met een diagnose. Het voelde dubbel: enerzijds gaf het verheldering, anderzijds had ze ‘ineens’ een diagnose.

Er volgde een periode vol (zelf)onderzoek. Margot vertelt lachend: ‘’Je hoort vaak dat mensen met de diagnose autisme een onderwerp hebben waar ze zich op focussen. Bij mij is dit mijn autisme zelf. Ik kan urenlang boeken lezen over autisme en zelfontwikkeling.’’ Eén van de onderwerpen waar ze zich in kon verliezen was ‘seksuele identiteit’. Deze interesse was niet geheel toevallig: jarenlang was dit een grote zoektocht voor Margot. Zo dacht ze lange tijd dat ze lesbisch was. Toen ze haar huidige vriend leerde kennen raakte ze in de war. Ze stelde zichzelf vragen. Wat hoor je te voelen als je verliefd bent? Waar zit de scheidingslijn tussen diepe vriendschap en romantiek? Inmiddels heeft ze hier voor zichzelf antwoorden op gevonden en heeft ze een fijne relatie (met haar buurman). Ze hoopt met haar kennis en ervaring anderen in hun zoektocht te ondersteunen.

‘’Je stapt letterlijk iemands leven in’’

Na haar SPH opleiding volgde de opleiding tot ervaringsdeskundige. Het ging inmiddels weer een stuk beter en ze kreeg een baan als ambulant begeleider. Toch knaagde het. Het liefst wilde ze in een beschermd wonen setting werken, juist omdat ze er destijds zelf zoveel geleerd had. Margot woonde inmiddels op een nieuwe beschermde woonplek toen ze een vacature van Jados voorbij zag komen. Ze wist dat dit haar kans was. Maar, zo zegt ze: ‘’Dat sollicitatiegesprek is het spannendste dat ik ooit heb gedaan.’’

Tot haar grote verrassing kreeg ze de baan en nu werkt ze sinds september als woonbegeleider in Rotterdam. Ineens zit ze aan de andere kant van de tafel en is ze bevriend geraakt met haar voormalig begeleidster.

De bewoners reageren goed op het feit dat ze de diagnose autisme heeft. Zelf ziet ze ook voordelen: ‘’ik kan me goed verplaatsen in de bewoners en mijn eigen ervaringen inzetten.’’ Ik vraag Margot wat ze zo mooi vindt aan haar baan. Hier hoeft ze niet lang over na te denken. ‘’Je bouwt echt iets op met bewoners en er is veel ruimte om informeel met elkaar in contact te zijn. Je stapt letterlijk iemands leven in. Dat blijft bijzonder.’’

Een open boek met plaatjes

Het valt Margot op dat er nog altijd een stereotype beeld heerst rondom autisme. Ze ziet het als haar missie om hier een tegengeluid aan te geven. Dit doet ze onder andere met haar Instagram account ‘een open boek met plaatjes’ waarin ze pleit voor een wereld zonder taboes. Ze put uit eigen ervaringen en deelt haar kennis met haar volgers. Margot tekent en schrijft graag en dat is te zien op haar Instagram account die volstaat met prachtige illustraties én zelf ontworpen ansichtkaarten.

Margot wil graag aan anderen laten zien dat je met een diagnose autisme kunt werken en een relatie kunt hebben. Maar, zo benadrukt ze: ‘’Dat wil niet zeggen dat mijn leven altijd makkelijk gaat. Het is echt geen rozengeur en maneschijn.’’

Wat ze bewoners mee zou willen geven? ‘’Maak je niet druk over wat anderen van je vinden. Je kunt de mensen om je heen niet veranderen, maar je kunt wel kiezen met welke mensen je je wilt omringen. We zijn allemaal mens. Laten we samen anders zijn.’’

Volg Margot op Instagram via ‘@eenopenboekmetplaatjes’

Fotocredits: Miranda Stevens – zij maakt portretten en deelt daarbij persoonlijke verhalen van meisjes en vrouwen met autisme voor de FANN (Female Autism Network of NL)